GR5 Dag 9 Vorselaar – Westerlo – 17/07/2020
Total climbing: 837 m
Onze GR5 etappes hebben even op pauze gestaan vanwege de ondertussen in volle hevigheid toegeslagen COVID-19 pandemie. Het uitvoeren van een dergelijk uitje gezien de eerdere lockdown was in eerste instantie verboden en bovendien not done. Tijdens deze etappe die ons van Vorselaar naar Westerlo voert vervoegt ook Pascal ons om wederom te genieten van wat de GR5 ons allemaal te bieden heeft. We starten opnieuw aan de watermolen waar we een aantal maanden geleden aangekomen onze vorige etappe hadden afgesloten.
Na eerst het nodige asfalt verteerd te hebben, volgen we de grillige bochten van de Kleine Nete tot in Herentals. Ook hier ontlopen we de corona maatregelen niet. Tijdens onze passage door Herentals is het net wekelijkse markt wat maakt dat we het gedeelte over de markt met een mondmasker moeten afleggen. Op de markt zelf slagen we een voorraad verse kersen in. Net buiten Herentals zetten we ons aan de kant van het kanaal en genieten we van het zonnetje en de verse kersen. Ideaal moment voor een wedstrijdje kersen pitten spuwen. Tom kroont zich zonder enige moeite tot de absolute koning van het kersenpitten spuwen.
De weg vervolgt zich langs het kanaal tot aan het imposante sluizencomplex van Olen. We hebben er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat het Albertkanaal zo een groot verval had. Dit sluizencomplex overbrugt alleen al een verval van 10 meter. Aan de overkant van het complex zetten we ons in de schaduw van de Buulmolen een oude windmolen van in 1362. Nadat we de E313 gekruist hebben wandelen we door tot in het centrum van Olen. Het dorp van de pot van Olen. Daar beslissen we om halt te houden in een Irish pub en het nodige gerstenat tot ons te nemen. Eentje worden er twee wat maakt dat de volgende kilometers wel enigszins door beginnen wegen.
Van zodra we de buitenwijken van Oevel achter ons laten merken we dat we in de buurt van abdijgronden komen. Nadat we de omwallingen van de abdij van Tongerlo achter ons hebben gelaten komt ons einddoel in zicht…de jeugdherberg van Westerlo of ook het Boswachtershuis. Na nog een laatste maal van een terrasje genoten te hebben, besluiten we om onze rugzakken in de jeugdherberg onder te brengen en toch met onze pijnlijke voeten nog de laatste 5 km rond Westerlo te volbrengen, anders wordt de volgende dag toch wel een heel zware dag.
Strompelend en compleet uitgeput steken we nog gauw een frietje alvorens we ons definitief neer vleien in ons bed in de Jeugdherberg.
GR5 Dag 10 Westerlo – Diest – 18/07/2020
Total climbing: 449 m
Tijdens het eenvoudige maar lekkere ontbijt heb ik door de setting van de eetzaal zo wel even een klein bosklassengevoel. Dat gevoel vervaagt op het moment dat ik mijn rugzak probeer te tillen en besef dat er op onze volgende GR5 etappe van vandaag richting Diest weer zo’n kleine 30 km op het programma staat.
We verlaten Westerlo via het kasteel de Merode en lopen nog enkele kilometers doorheen een landschap dat waarschijnlijk behoorde, of mogelijks nog steeds behoort tot dit domein. Het brengt ons in ieder geval naadloos tot aan de abdij van Averbode. Net voor we het domein binnenstappen, houden we halt aan een bank in het bos voor ons middagmaal. Langs de zijgebouwen van de abdij komen we terecht in het Mariapark. De GR5 route brengt ons pal langs de Kroningskapel.
De route brengt ons verder langs de de Demerbroeken, een prachtig moerassig natuurgebied waar Ernst Claes vaak kwam om inspiratie op te doen voor zijn boeken vanwaar we via de spoorlijn wandelen we tot in Zichem waar we kort halt houden op een terrasje om vervolgens de Demer over te steken via een afgesloten brug. Rechts van ons passeren we de indrukwekkende Maagdentoren, een versterkte toren van 26 meter hoog uit de 14e eeuw. Het pad loopt verder door de velden vanwaar we prachtige blikken krijgen op de indrukwekkende basiliek van Scherpenheuvel, weliswaar langs de achterkant, maar het blijft indrukwekkend.
Een eindje voor Diest komen we sinds lange tijd nog eens een “GR wandelboom” tegen, tijd om even halt te houden. Ondertussen begint de vermoeidheid serieus door te wegen, maar we blijven volhouden. Het staat wel vast dat we ons tempo wat moeten verhogen zodanig dat we nog op tijd op onze afspraak in het restaurant aankomen, maar eerst moeten we onze spullen nog gaan onderbrengen in de trekkershut die we geboekt hebben op het Provinciaal Domein in Diest. Aangekomen daar blijkt de trekkershut toch enigszins kleiner uit te vallen dan verwacht. Ondanks de eerder communicatie met het domein zien we het toch niet realistisch om met vijf binnen te slapen, gelukkig is het goed weer en is er een afdakje, waar er deze nacht toch één iemand toch onder zal moeten slapen.
Iedereen is eigenlijk steendood, maar toch moeten we nog een kleine kilometer naar het restaurant in het stadscentrum van Dienst. Enkelen overwegen om gewoon eten te laten komen en onze afspraak te laten voor wat het is. Vanwege de coronacrisis willen we die reservatie niet zomaar laten vallen, de horeca heeft het al zo moeilijk gehad. Nadat iedereen uiteindelijk overtuigd is om toch even op de tanden te bijten, trekken we Diest in. Dit bleek toch de beste beslissing te zijn geweest. De restaurantkeuze voor ‘In de Beiaard’ was een geweldige keuze en moe en voldaan trekken we in het volledig donkere ons terug op het domein in onze trekkershut…en een aantal ook buiten de trekkershut.
GR5 Dag 11 Diest – Viversel – 19/07/2020
Total climbing: 425 m
Onze volgende GR5 etappe brengt ons van Diest naar Viversel bij Lumen. Het is meteen de afsluiter van deze driedaagse, de langste dat we tot nog toe van huis zijn weggeweest. We zijn nog steeds op het Provinciaal Domein in Diest en nadat we netjes alles hebben teruggezet zoals we het gevonden hebben. Vertrekken we over het precies gemillimeterd gras van het domein richting stadscentrum. Enerzijds om opnieuw aansluiting te zoeken met onze welbekende rood-witte markeringen, anderzijds om zowel een ontbijt als een middagmaal ergens te scoren.
In een lokale supermarkt/nachtwinkel vullen we onze rugzak en na nog een grote bocht gemaakt te hebben door het historische centrum van Diest, vinden we opnieuw een wandelboom ter hoogte van de oude omwallingen. We steken er gelijk de Demer en de Zwarte Beek over en wandelen doorheen het gelijknamige natuurreservaat richting E314. Na een tijdje naast het geraas van de snelweg gewandeld te hebben, merken we een vreemde pijl op. Blijkbaar is hier ten tijde van wereldoorlog II een Engelse bommenwerper neergehaald en heeft men er wat verscholen in het bos een gedenkteken rond opgezet. Ter nagedachtenis houden we er even kort halt bij.
De GR zet zich ongenadig voort naar opnieuw toch een opmerkelijke bezienswaardigheid : de Duizendjarige Eik. De eik op zich zal al waarschijnlijk inderdaad enkele honderden jaren oud zijn en in de loop der jaren hebben er rond toch wel enkele lugubere zaken rond plaatsgevonden. Zo vond er aan de voet van de eik in de 17e eeuw een heksenverbranding plaats van de Linkhoutse Odilia Sraets en haar dochter Lynke. De tafels ter hoogte van de eik nodigen in ieder geval uit om toch even de voetjes hoog te leggen en wat krachten op te doen.
Het volgende luik gaat namelijk zachtjes omhoog tot op de top van de Willekensberg en de daar gelegen kapel en Kluis. De afdaling naar Lummen verloopt langs een geul of oude rivierbedding naast de gewestweg een tiental meter hoog. In Lummen zelf beslissen we om toch nog eens te proeven van het plaatselijke gerstenat alvorens de laatste kilometers aan te zetten richting Viversel aan de overzijde van het Albertkanaal.
Na nog een laatste bos te hebben doorkruist stappen we de brug over het Albertkanaal op. Van bovenaf de brug zien we alvast onze volgende stoppunt. Aan de oever van het kanaal horen en zien we zomerbar met veel volk en luide beats. Na drie dagen gestapt te hebben de ideale afsluiter voor wederom een geweldige etappe.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.